علیرضا خرم در گفت وگو با میراث آریا اظهار کرد: نامگذاری ۱۴ ربیع‌الاول به نام روز سیستان و بلوچستان اقدامی ارزشمند است که می‌تواند هویت تاریخی و فرهنگی این خطه را در سطح ملی برجسته کند اما باید مراقب باشیم که این روز به سطح شعار و بهره‌برداری‌های غیرمرتبط و کارشناسی نشده محدود نشود.
این فعال حوزه فرهنگی و پژوهشی سیستان و بلوچستان افزود: متأسفانه در بسیاری از مناسبت‌ها شاهد هستیم که به برگزاری چند برنامه نمادین، همایش تشریفاتی یا انتشار پیام‌های تبریک بسنده می‌شود که چنین اقداماتی در شأن روز سیستان و بلوچستان نیست و این مناسبت باید به فرصتی برای توجه عمیق به ظرفیت‌های واقعی استان تبدیل شود.
او ادامه داد: این روز می‌تواند نقطه شروعی برای معرفی میراث ناملموس سیستان و بلوچستان باشد؛ از سوزن‌دوزی و صنایع دستی گرفته تا موسیقی محلی، آیین‌های کهن همچون نوروز و شب یلدا و حتی آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری طبیعی شاخص مانند کوه تفتان، تالاب هامون و سواحل مکران.
خرم خاطرنشان کرد: انتظار می‌رود نهادهای فرهنگی و دانشگاهی با برگزاری نشست‌های علمی و پژوهشی، زمینه مطالعه و معرفی بیشتر تاریخ و فرهنگ استان را فراهم کنند. رسانه‌ها نیز می‌توانند با تولید مستند، گزارش و برنامه‌های ویژه به‌شناساندن چهره‌های علمی، ادبی و هنری سیستان و بلوچستان کمک کنند.
این کارشناس پژوهشی افزود: روز سیستان و بلوچستان باید زمینه‌ای برای توسعه گردشگری فرهنگی باشد. برگزاری جشنواره‌های صنایع دستی و هنری، تورهای فرهنگی به مناطق تاریخی و طبیعی و همچنین ایجاد نمایشگاه‌های دائمی در شهرهای بزرگ کشور می‌تواند نگاه ملی و حتی بین‌المللی را به ظرفیت‌های این استان جلب کند.
او با تأکید بر اهمیت سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ گفت: اگر این روز تنها به چند اقدام تبلیغاتی گذرا محدود شود، چیزی جز حسرت باقی نمی‌گذارد اما اگر آن را به بستری برای طرح‌های ماندگار تبدیل کنیم، می‌توانیم شاهد رونق گردشگری، تقویت هویت ملی و ایجاد همبستگی بیشتر میان اقوام ایرانی باشیم.
خرم تصریح کرد: سیستان و بلوچستان تنها یک جغرافیا نیست؛ بلکه بخشی از شناسنامه فرهنگی و تاریخی ایران است. پاسداشت این روز به معنای پاسداشت وحدت ملی و میراث تمدنی کشور است و همه ما باید بکوشیم تا این مناسبت به روزی برای بازتاب شکوه فرهنگی استان تبدیل شود.
او در پایان گفت: ۱۴ ربیع‌الاول فرصت بزرگی است که اگر به درستی مدیریت شود، می‌تواند به سکوی پرتاب توسعه فرهنگی و اجتماعی استان تبدیل گردد. اما اگر از آن بهره‌برداری سطحی شود، نه‌تنها نتیجه‌ای نخواهد داشت، بلکه سرمایه اجتماعی وامید مردم منطقه را نیز تضعیف می‌کند.

انتهای پیام/